Góra Biakło, fot. M. Szelest

Biakło to wybitne wzgórze ostańcowe (340 m n.p.m.) w formie skalnego grzebienia zwieńczonego krzyżem. Łatwo do niego dojechać od strony parkingu przy szosie Olsztyn-Biskupice. Budują je bardzo grube ławice masywnego wapienia skalistego górnej jury (oksfordu). Ze szczytu roztacza się rozległy widok na znaczną połać Jury Częstochowskiej.

Jest to najbardziej skalisty i górski fragment wyżyny. Ku zachodowi rozległe obniżenia porośnięte są borami sosnowymi - przedpole wyżyny zbudowane z miękkich skał jury środkowej schodzi ku dolinie Warty. Ku północy ciągnie się wąska i stroma "perć" Góry Lipówki, a dalej - olsztyńskie wzgórze zamkowe. Wszystkie te ostańcowe wzniesienia zbudowane są z grubych ławic twardego wapienia skalistego. Są one pozostałością po wyniesieniach dna płytkiego morza jurajskiego, które były miejscem bujnego rozwoju dennych organizmów (głównie gąbek i glonów). Te płycizny przypominały dzisiejsze rafy ciepłych oceanów, a wapień skalisty jest charakterystyczną skałą powstałą przy współudziale tych "kolonii".

Na południowym krańcu skalnego masywu Góry Biakło, w wapiennym bloku istnieje oryginalna forma wietrzenia krasowego - okno skalne. Na wschód od przyszczytowego spłaszczenia - iglica wapienna, będąca też typowym elementem skalistego krajobrazu uformowanego przez procesy krasowe. Na wapiennych blokach pod szczytem występują liczne żłobki, żebra i jamki krasowe - klasyczny relief skał rozpuszczanych przez wody deszczowe.

Według przekazów pod zamkiem istnieje rozległy system jaskiń i korytarzy wykutych w skale. Mówi się też o podziemnym tunelu łączącym olsztyńską ...dalej