Kamieniołom Kielniki, fot. M. Szelest

Kamieniołom Kielniki rozcina wzgórze zbudowane z wapieni górnojurajskich, znajdujące się na zachód od wsi Przymiłowice-Kotysów.

Po lewej stronie od wjazdu do wyrobiska, spod osypisk, odsłaniają się najstarsze tutaj, gruboławicowe, najczęściej skaliste (masywne), białe i kremowe wapienie. Zanurzają się one pod kątem kilkunastu stopni ku północy, pod nieco młodsze, bo leżące na nich, cienko i nieregularnie uławicone, czasami gruzowe, białe wapienie.

W kamieniołomie można znaleźć liczne gąbki i ślady działalności życiowej organizmów - rycia zaburzające osad, pustki o charakterze norek lub kopalne odchody (koprolity). Z rzadziej występujących skamieniałości trafiają się amonity, kraby, powłoki glonowe, krótkie wałeczki kalcytowych łodyg liliowców (tj. krynoidy), fragmenty jeżowców, głównie w postaci kalcytowych kolców i płytek. Wychylenie warstw skalnych ku północy, powstanie niewielkich uskoków oraz obecność zespołów spękań (tzw. ciosu) jest następstwem oddziaływania w tych okolicach ruchów górotwórczych w okresie trzeciorzędowym (orogeneza alpejska).

Szczeliny powstałe w strefach spękań i uskoków tektonicznych, w następstwie procesów krasowych przekształciły się w jaskinie (naprzeciw wjazdu do kamieniołomu), kominy krasowe, a przy powierzchni terenu - w leje krasowe i pokrywy zwietrzelinowe. Pospajane kryształy kalcytu jaskiniowego (naciekowego węglanu wapnia) można znaleźć wzdłuż południowej ściany wyrobiska.

Na terenie gminy Olsztyn znajduje się największy rezerwat na Jurze - SOKOLE GÓRY, a w nim najgłębsza znana jurajska jaskinia STUDNISKO o głębokości ...dalej